چمن‌های مصنوعی جایگزین فزاینده‌ای برای همتایان زنده خود هستند، اما اثرات زیست‌محیطی آن‌ها مستند نشده است. اثرات هیدرولوژیکی چمن مصنوعی صحرا (پلیمر مصنوعی) در مقایسه با چمن مصنوعی زنده در یک سری آزمایش‌های بارندگی کنترل‌شده.
نشان‌دهنده رویدادهای بارش کوتاه روزانه با حجم‌های مختلف (750 میلی‌لیتر، 1000 میلی‌لیتر، 1250 میلی‌لیتر) مورد بررسی قرار گرفت. دو نوع چمن مصنوعی با ارتفاع توده های مختلف (کوتاه در مقابل بلند) با کنترل چمن زنده مقایسه شد.
نفوذ به صورت زهکشی (کل، اولیه و تاخیری) و احتباس اندازه گیری شد. تفاوت‌های قابل‌توجهی در رواناب در تمام تیمارها مشاهده شد، که نشان می‌دهد هر دو نوع چمن مصنوعی حجم و نسبت رواناب بیشتری نسبت به چمن زنده نشان می‌دهند.
و اینکه چمن مصنوعی بلند رواناب بیشتری نسبت به چمن مصنوعی کوتاه دارد. چمن زنده همچنین در حفظ آب و تاخیر در زهکشی در مقایسه با هر دو چمن مصنوعی بهتر بود.
در حالی که عملکرد نگهداری بین چمن مصنوعی کوتاه و بلند متفاوت بود. سایر جنبه‌های زهکشی پیچیده‌تر بودند.
با نصب چمن کوتاه عموماً سریع‌ترین تخلیه را انجام می‌دادند. کاهگل پلاستیکی و الیاف چمن نیز از تاسیسات چمن مصنوعی در طول آزمایش ریخته شد و در رواناب حمل شد. آزمایش‌های بیشتری برای کشف پیامدهای گسترده‌تر چنین پاسخ‌های هیدرولوژیکی مورد نیاز است.
اما اثرات بالقوه بر رواناب به‌ویژه هنگام جایگزینی چمن‌های زنده با همتایان مصنوعی‌شان باید در نظر گرفته شود.یک روند اخیر برای نصب چمن مصنوعی (ساخته شده از پلیمر مصنوعی “علف”) برای جایگزینی چمن های خانگی پدیدار شده است (فرانسیس، 2018؛ بروکس و فرانسیس، 2019).
اگرچه گستره نصب چمن مصنوعی هنوز بررسی نشده است، فرانسیس (2018) گزارش داد که بیش از 100 شرکت فروش چمن مصنوعی در بریتانیا و تامین کنندگان چمن مصنوعی وجود دارد.
